Het Belgisch Trekpaard

Het Belgisch Trekpaard is een combinatie van kracht, macht, adel en elegantie. Zijn imposante verschijning blijft tot de verbeelding spreken bij jong en oud. Dankzij hun rustige koelbloedige karakter is het Belgisch Trekpaard geschikt voor heel wat doeleinden.

Het Belgisch Trekpaard, ook wel eens ‘Brabander’ of ‘Brabants trekpaard’ genoemd, was eens het exportproduct bij uitstek van België. De robuste, werkwillige trekpaarden werden ingezet voor het zware werk op het land, in de bosbouw, in de havens, in de steenbakkerijen,….

De Tweede Wereldoorlog eiste zijn tol in de trekpaardenstapel en de toenemende motorisatie in de landbouw- en transportsector zorgde voor een verder drastisch teruglopen van het aantal trekpaarden vanaf 1950.

Momenteel is het aantal trekpaarden in België teruggelopen tot een 5000-tal met jaarlijks een 550-tal veulens. De fokkerij is nu in handen van liefhebbers die het ras in stand willen houden. Het gebruik in de landbouw is zeer beperkt. Enkel in de bosbouw ziet men een kleine heropleving in het gebruik van het trekpaard omdat het veel minder bodemschade aanricht dan de zware machines die gebruikt worden.
Ook voor recreatieve doeleinden is het Belgisch trekpaard, met zijn rustige betrouwbare karakter zeer geschikt. Men vindt dan ook meer en meer trekpaarden onder het zadel en voor de koets. Trekpaarden kunnen ook ingezet worden in meer uitdagende vormen van recreatie zoals de TREC-wedstrijden.

Prof. J. Leyder gaf in 1905 volgende beschrijving van het Belgisch Trekpaard:

• Het hoofd heeft een goede, trouwe expressie, het is goed geproportioneerd en gebouwd en licht tegenover de massa van het paard. De oren zijn eerder klein, rechtopstaand, iets naar voren hellend en aandachtig gericht;
• de hals is sterk, vrij zwaar en goed en breed aan gezet. Hij lijkt daardoor wat kort ten overstaan van de geblokte romp;
• de korte, brede rug is lichtjes gebogen, en overgaand in een zwaar gespierde lendenpartij, kort en breed;
• een ronde, brede borst, een korte, gesloten flank; een massieve heup, gekloven en dubbel gespierd, belegd naar de lenden toe met zware spierkussens;
• het kruis is licht hellend met laag ingeplante staart. De broek is zwaar bespierd, overgaand naar zware dijen;
• een stevig beenwerk en ledematen met brede, droge gewrichten, eindigend op vrij korte pijpen, ietwat korte en elastische koten en brede, taaie hoeven, iets minder hiel vooraan;
• het lichaam is in verhouding laag bij de grond.

Het trekpaard heeft een vrij lange levensduur van 20 jaar en meer.
Een volwassen hengst weegt tot meer dan 1000 kg. Ondanks zijn omgang en kracht zijn de bewegingen van het trekpaard bijzonder sierlijk.
Het heeft een gewillig karakter, is zachtmoedig en is bijzonder werkzaam.

Meer informatie over het Belgisch Trekpaard is te vinden op deze pagina.